Veel van de allerarmsten in de ontwikkelingslanden wonen in kleine dorpen waar vaak de meest basale voorzieningen nog ontbreken. Om de leefsituatie duurzaam te verbeteren kan niet volstaan worden met bouwen van een schoollokaal of het aanleggen van een weg. Naast onderwijs en infrastructuur, zijn met name ook gezondheidszorg en de ontwikkeling van bedrijvigheid nodig, zodat het betreffende dorp groeit naar voldoende en duurzame zelfredzaamheid. Dit zijn de belangrijkste pijlers die in onderlinge samenhang dienen te worden ontwikkeld, zodat zij elkaar versterken.

Een plan voor bijvoorbeeld het bouwen van een schoollokaal vereist ook dat nagedacht is over de invulling van het onderwijs, de beschikbaarheid van onderwijzers en de toegankelijkheid voor de leerlingen. Daarnaast ook dat nagedacht wordt over hoe de opgedane kennis kan worden vertaald naar werk, waarmee blijvend, voldoende inkomen kan worden verdiend.   

Dit noemen we geïntegreerde dorpsontwikkeling, waarbij in de praktijk al mooie resultaten zijn bereikt. Deze aanpak vereist dus een brede en grondige voorbereiding en is, afhankelijk van de lokale omstandigheden, en is in de uitvoering ook een proces van tenminste vijf tot tien jaar. Hoewel het proces dus meer tijd vraagt dan andere ontwikkelingsprojecten, wordt daarmee wel voorkomen dat wegen worden aangelegd die nergens heengaan of schoollokalen worden gebouwd waar in de praktijk geen onderwijs wordt gegeven.

Vanuit de visie van geïntegreerde dorpsontwikkeling ondersteunt de Reborgh Foundation daarom dit type projecten gemiddeld voor tenminste vijf jaren.